بازار اهر

تابستان 1395
ورودی بازار اهر از طرف شمال غربی

از سری 3 ریالــ های عکس و مَکث ( قسمت سوم ) Ax ُO max

کریستال طلا ، ساخته شده از الیاف مصنوعی  که در واکنشی  شیمیایی در گاز کلر بعمل آمده است . خلوص 99.99٪ 

از سری 3 ریالــ های عکس و مَکث ( قسمت دوم ) Ax ُO max

از سری 3 ریالــ های عکس و مَکث ( قسمت اول ) Ax ُO max

چند عکس زیبا با توضیح مختصری از تاریخچه قلعۀ بابک خرمدین و منطقۀ کلیبر به همراه فیلمی کوتاه و دیدنی از صعود به دژ بابک در برف

بد است و مقداری هم خوبیت ندارد که آدم بچه این وَرا باشد و اشاره ای به بابک خرم دین نداشته باشد . برا همین این پست را جم و جور کردم تا اندکی باب آشنایی بیشتر دوستان از تاریخچه قلعه بابک و موقعیت جغرافیایی آنرا مقداری فراهم کنم . امید که این بسی ناقص مقبول اوفتد از برای کسانیکه آشنایی کمتری از اینجا دارند . قبول زحمت ِ پذیرش شما از این مَثَل معروف که «چه کند بینوا همین دارد!» برایم کافیست .

« قلعه جمهور معروف به دژ بابک در ۵۰ کیلومتری شمال شهرستان اهر و در ارتفاعات شهرستان زیبا و توریستی کلیبر و در بلنداهای باختری شعبه‌ای از رود بزرگ ارس (که به زبان ترکی آراز و Araz - و به زبان ارمنی آراکس، Արաքս نامیده میشود ) قرار دارد ... کلیبر خود یکی از شهرستان‌های آذربایجان شرقی است که به علت واقع شدن در ناحیه کوهستانی و وجود درختان زیاد و آب روان ناشی از چشمه‌سارهای کوهستانی، بسیار زیباست. در این نزدیکی ها جنگلهای بکر و فوق العاده زیبای ارسباران هم برایتان درود میفرستد . قبلن به بهانۀ پاییز مقوله ای کوتاه با عکسهایی زیبا از جنگهای ارسباران  را در این وبلاگ آورده بودم ... بگذریم و برویم سر اصل مطلب

این عکس بسیار زیبا را از سر صفحه وب  آقای حسین گلکار برداشته ام . ( کلیک روی تصویر لازم دارد فقط ) 

دژ بابک بر فراز قله‌ی کوهستانی، با ‌کمابیش ۲۳۰۰ تا ۲۷۰۰ متر بلندا از سطح دریا. و اطراف دژ را دره‌های ژرفی با گودی ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر فرا گرفته‌ است و تنها از یک سو راهی باریک و سخت برای دسترسی به این دژ وجود دارد.راه کلیبر به دژ با این‌که از ۳ کیلومتر تجاوز نمی‌کند ولی بسیار دشوار است و به هنگام گذر، باید از گردنه‌ها و گذرهای خطرناکی عبور کرد .

قلعه بابک بنای باشکوه و زیبایی است که درگذشته محل استقرار و سنگر دفاع بابک خرم‌دین سردار ایرانی در مقابل تهاجم اعراب بوده است، احتمالاً پیش از او نیز جاویدان فرزند شهرک که مبارزات خود با اعراب مهاجم از کوهستان‌های اردبیل آغاز کرده بود، در این قلعه سکونت نموده است. بابک نیز ابتدا به جمع مبارزان جاویدان پیوسته و پس از مرگ او در سال ۲۰۰ هجری قمری به‌ عنوان رهبر خرم‌دینان ۲۲ سال توانست در این قلعه به مبارزات خود ادامه دهد.

-

این بنا «احتمالن » یک قلعه دفاعی است که در دوران اشکانی یا به‌احتمال قوی‌تر در زمان حکومت پادشاهان ساسانی ساخته‌ شده و شباهت زیادی به سبک معماری مجموعه سلیمان مربوط به دوران ساسانی دارد. از آثار معماری و برخی از سنگ‌های زبره تراش و روش چفت‌ و بست سنگ‌ها و ملات ساروج و اندود دیوارها از نوعی گچ‌ و خاک نیز می‌توان به‌ یقین اظهار داشت که ساختمان این دژ و قلعه در روزگار اشکانیان و بخصوص ساسانیان ساخته‌ شده است. در قرون دوم و سوم و تا چند قرن پس‌ از آن مورد تعمیر و مرمت قرارگرفته و تغییراتی در آن به وجود آمده و الحاقاتی در بنا ایجادشده است. بنابراین بابک پس از استقرار در این دژ قسمت‌های اصلی آن را ترمیم نموده و بخش‌هایی را نیز به آن افزوده است. اکنون‌ که بیش از ۱۲۰۰ سال از آن دوران می‌گذرد، هنوز بخش‌هایی از آن دژ پرصلابت پابرجا مانده است

به لحاظ سوق‌الجیشی موقعیت استقرار بنا بر فراز قله به‌ گونه‌ای ست که بیست نفر سپاهی قادر بوده‌اند هجوم یک سپاه صدهزار نفری را مانع شوند و تلفاتی هم نداشته باشند، چرا که تیر و کمان و اسلحه معمول زمان به سربازان و مستحفظانی که بر بلندی موضع می‌گرفتند، به جهت بعد مسافت کارگر نمی‌افتاده است. بدون این که قصد اغراق در بین باشد موقعیت مستحکم قلعه و دژ آن چنان اعجاب‌انگیز است که از نبوغ نظامی و آگاهی کامل بنیان‌گذار آن حکایت می‌نماید. از همین‌ جا بوده که بابک خرم‌دین و یارانش به مدت بیست و چند سال لشکریان عرب را که به قصد محاصره و سرکوب جنبش او آمده بودند، در کوه‌ها سرگردان و با شبیخون‌های خود آن‌ها را از دم تیغ گذرانده و وادار به فرار می‌کردند.

راه ورود به دژ گذری است از سنگ‌های منظم طبیعی که راه عبور یک نفر است، معبر در فاصله‌ی ۲۰۰ متری دروازه‌ی دژ و در برابر آن قرار دارد. دو برج در طرفین دروازه قرار دارد که جایگاه دژبانان بود. یکی مخروطی و دیگری گرد از سنگ‌های تراشیده با ملاط ساروج که در بلندی آن‌ها، دژبانان به تمام جوانب دژ اشراف دارند برای ورود به کاخ دژ از راهی باریک تا کمابیش یکصد متر بلندی از صخره باید بالا رفت. در چهار سوی بنا، چهار برج دیده‌بانی به صورت نیمه استوانه ساخته شده است که جایگاه دژبانان و دیده‌بانان بود که هر جنبنده‌ای را تا کیلومترها از فراز دره‌ها و کوهپایه‌ها زیر نظر می‌داشتند. 

برای نفوذ به داخل، تنها راه ورود، دروازه اصلی است. و از کوهستان امکان وارد شدن به دژ وجود ندارد.با گذر از دروازه‌ی ورودی و پشت سر گذاشتن بارو، جهت رسیدن به دژ اصلی، باید از گذرگاهی باریک که حدود ۱۰۰ متر فراز را به همراه دارد گذشت، تا به داخل ورودی دژ رسید. مسیری سخت که از یک سو به دره است با جنگل‌های تنک و ژرفایی حدود ۴۰۰ متر که به تیغه و دیواره تا قعر دره ادامه دارد. پس از صعود، برای ورود به دژ اصلی از مدخلی دیگر با پلکان‌هایی نامنظم باید گذشت. بنای دژ دو طبقه و و در پاره‌ای جاها سه طبقه می‌باشد. در طرفین مدخل دو ستون مشخص است که پس از تالار اصلی است که ۷ اتاق در اطراف آن قرار دارند که به تالار مرکزی راه دارند. در قسمت شرقی دژ تاسیسات مرکبی از اطاق و آب‌انبارها ساخته شده است. محوطه‌ی داخلی آن به‌وسیله‌ی نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گردیده بود که به هنگام زمستان از آب و برف پر می‌شد و آب مورد نیاز دژنشینان را تامین می‌کرد.
از آثار معماری و روش چفت و بست سنگ‌ها و ملات ساروج و اندود دیوارها، از نوعی گچ و خاک، می‌توان به یقین اظهار داشت که ساختمان این دژ در روزگار اشکانیان و یا شاید ساسانیان ساخته شده است. بدین ترتیب می‌توان گفت دژ جمهور از دوران قدیم محکم و استوار بر بلندپایه‌ترین قله‌های آذربایجان خودنمایی می‌کرده و هنوز به عنوان جایگاه بابک خرم‌دین و یکی از نمونه‌های استقامت و پایداری آذربایجانیان و ایرانیان برابر عرب‌ها و جزو بزرگ‌ترین نمونه‌های معماری ایران محسوب می‌شود .
اگر بر فراز برج‌ های این قلعه که بایستید، همه ارتفاعات و جنگل‌ های اطراف زیر پای شماست و شما بر بلندترین نقطه منطقه ایستاده‌ اید. چشم اندازی وسیع از کوه های پوشیده از درخت و دشت های ارسباران. به راستی که این قلعه بسیار زیباست. در سال‌ های اخیر علی‌ رغم کم‌ لطفی‌ هایی که از سوی برخی انسان‌ ها و نهادها در حق این قلعه اعمال شده است، دیواره‌ های در حال ریزش پی‌بندی شده و بخشی از دیواره‌ های بنا، تعمیر و دوباره‌ سازی شده است. هم‌ چنین بخشی از پله‌ های ورودی قلعه شیب‌ بندی و کانال‌ کشی حوضچه‌ های آب که در اطراف قلعه وجود دارد به پایان رسیده است.
علاوه بر ایام خاص در بسیاری از روزهای تعطیل در این قلعه، مراسم شعر خوانی، موسیقی سنتی و رقص لزگی (رقص محلی آذربایجان) برگزار می‌شود. این قلعه و طبیعت اطراف آن برای کوهنوردان و طبیعت‌ گردان آذربایجانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
قلعه بابک در سال ۱۳۴۵ با شماره ۶۲۳ در فهرست آثار ملی، تاریخی و فرهنگی ایران ثبت شد و مرمت آن نیز از سال ۱۳۷۶ توسط اداه کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی آغاز شد. »

منابع :  ویکی پدیا - آپارات - کجارو - آسمونی - بیتوته  - دانشنامه شهری ایران

-

اهر  قلعه بابک خرمدین    منطقه ارسباران   کلیبر   فیلم قلعه بابک خرمدین   یک اهری و اتفاقات ساده    قره داغ
یک اهری و اتفاقات ساد   کلیبر    اهر  قلعه بابک خرمدین  فیلم قلعه بابک خرمدین  ارسباران   قره داغ

خوجا قارپیزی

هندوانه دیمی اطراف شهرستان خاجه

دو عکس از غروب زیبای این رنگی روز ۲۱ آذر ۱۳۹۵ از درون ایوان خانه

رنگ غروب عجیب زیبا بود امروز . این دو عکس را بفاصله چند دقیقه از داخل ایوان گرفتم . با اینکه پنج روز پیش برف آمد و هوا بسیار سرد شد  ولی امروز بدک نبود و  میشد به عشوه و ناز بخاریها که بخاطر سرمای حدود سه چار درجه زیر صفر برا ما می آمدند  اعتنا نکنی . آره دیگه کار دنیا همینه ! خر آدم که از پل بگذره قدر ناشناسی میکنه شاید لگد هم بپراند بی مروّت . حتمن معنی و موارد کاربردی ضرب المثل «خرش از پُل گذشت » را
می دانید .
معمولن برخی از چهارپایان بخصوص جناب خر هنگام گذشتن از پل دچار آشفتگی می شود و در این حالت از رفتن به روی پل خودداری میفرماید تا آنجا که صاحب چهارپا مجبور می شود  برای گذراندن اوشون از روی پل آستین بالا زده و متقبل زحمت همکاری و کمک می شود .
این ضرب المثل را موقعی بکار میبرند که انسان ها فقط در هنگام گرفتاری و سختی شان به فکر کمک گرفتن از دیگران هستند و بعد از رفع گرفتاری و مظلمه از آن غافل می شوند. 
این مثل در مورد کسی به کار میرود که وقتی گرفتاری اش پایان گرفت دیگر به یاد کسی که به او کمک کرده نیست لامراد

 !His/Her donkey passed over the bridge ☺

اینم تصویری از وضعیت هوای امشب و شبهای دگر ما 

عکسی از حصار قدیمی اطراف بقعه شیخ شهاب الدین اهری

این عکس را حدود ده دوازه سال پیش از تنها تکه باقیمانده دیوار و یا بقولی حصار دور بقعه و پارک شیخ شهاب الدین اهری گرفته ام . در اینترنت هرچه گشتم تا تاریخچه اش را پیدا کنم نشد که نبود ! یک تحقیق سردستی که کردم گفتند : این دیوار در زمان شاه اسماعیل صفوی بنا گردیده که گویا قزلباش ها در پشت آن تمرینات نظامی انجام می داده اند . و شاید بتوسط آنها ساخته شده است ...

حالا تاریخچه اش به کنار که هیچ مطلب قابل اعتمادی برایش پیدا نکردم عکسی هم از این حصار ندیدم نمیدونم چرا ! بجز تصویری که سایت عصرایران در مورد تخریب این حصار در زمان زلزله  سال 91 اهر آورده است  . ممنون خاهم شد اگر کسی از دوستان اطلاع دقیقی از تاریخچه اش داشته عنایت کند تا در پی نوشت این پست بیاورم به یادگار . 

 دیدن پارک شیخ شهاب و همچنین ساختمان مهمانسرای زمان شاه  و گنبد آرامگاه شیخ شهاب الدین اهری  از دور هم حلالتان  باد ☺

لینک کمی مرتبط :
عصر ایران طی یک گزارشی بنقل از نصر نیوز در زمان زلزله سال 91 اهر  و تخریب این دیوار همراه با تصاویری از آثار تاریخی آسیب دیده  دیگر بدون اشاره به تاریخچه و سابقه آن  با ارائه  تصویر زیر نوشته است :

آثار تاریخی تخریب شده در زلزله اهر (+عکس)

زلزله 21 مرداد ماه 1391 منطقه ارسباران اکثر بناهای اهر از جمله بقعه شیخ شهاب الدین، حصار خشتی، مسجد جامع، خانه دکتر قاسم خان اهری، خانه امیر ارشد، کاروانسراهای گوره درق و شاه عباس گوجه بئل و بازار اهر آسیب دیده اند که تاکنون فقط بازار اهر مرمت و بازسازی شده است.

توضیح اینکه  تاریخ عکس نصر نیوز چند سال بعد از عکس من بوده و بعد از کمی مرمت و بازسازی گرفته شده است  .

یک اهری و اتفاقات ساده     صادق اهری 

گل خودرو

اردی بهشت ماه سال هشتادوهفت حیاط خودمان

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

یک روز و ابد !

داشتم عکسها رو توی کامپیوترم جابجا میکردم . یعنی سعی میکردم عکسهای مرتبط را در یک پوشه مخصوص به خودشان قرار دهم تا موقع جستجوی عکسی مجبور نباشم کل کامپیوترم را شخم بزنم ☺ ولی اتفاق عجیبی افتاد . اینکه این دو عکس درست همینجوری که در اینجا آورده ام بالا و پایین هم قرار گرفتند . از قضای روزگار هر دو عکس در یک روز و هر دو در شهر همدان گرفته شده است . شباهت این دو عکس برام غافلگیر کننده بود . هر دو خابیده به یک سو . و هر دو دستانشان همشکل هم قرار گرفته است  و هر دو توشۀ راهی در اطراف خود بهمراه دارند . خنده ام گرفت . احساس کردم تصویری از زیر خاکی خودم را میبینم . و برام موضوع با مزه ای شد سر صبح جمعه ای ... با خودم فک کردم همیشه جنس زیر خاکی از هر
نوعش که باشد گرانبهاتر از روی خاکی آن بوده و ارزش بیشتری داشته است . دروغم کجا بود آقا . آقا! شما خودتان بینی و بین اللهی حساب کنید خُب .

ارزش دلاری ِ! کیسه های نایلونی اطراف من رو با ظروف سفالی ِ گرانقیمت اطراف این زیر خاکی مرحوم ِ مغفور رو . بگذریم ... یکبار دیگر به عکس دقیق شوید تا به عرض بندگی ام برسید !
درهر حال ، بالا رفتیم دوغ بود . پایین اومدیم ماست بود . قصه هر دوی ما ، خندۀ صُراح بود !

پی نوشت : یادم آمد در اردیبهشت سال نودودو در وبلاگم چنین نوشته بودم : آدم باید خاکی باشه . زیر خاکی اش قیمت نداره اصلن .

یک اهری و اتفاقات ساده  صادق اهری