یک روز و ابد !

داشتم عکسها رو توی کامپیوترم جابجا میکردم . یعنی سعی میکردم عکسهای مرتبط را در یک پوشه مخصوص به خودشان قرار دهم تا موقع جستجوی عکسی مجبور نباشم کل کامپیوترم را شخم بزنم ☺ ولی اتفاق عجیبی افتاد . اینکه این دو عکس درست همینجوری که در اینجا آورده ام بالا و پایین هم قرار گرفتند . از قضای روزگار هر دو عکس در یک روز و هر دو در شهر همدان گرفته شده است . شباهت این دو عکس برام غافلگیر کننده بود . هر دو خابیده به یک سو . و هر دو دستانشان همشکل هم قرار گرفته است  و هر دو توشۀ راهی در اطراف خود بهمراه دارند . خنده ام گرفت . احساس کردم تصویری از زیر خاکی خودم را میبینم . و برام موضوع با مزه ای شد سر صبح جمعه ای ... با خودم فک کردم همیشه جنس زیر خاکی از هر
نوعش که باشد گرانبهاتر از روی خاکی آن بوده و ارزش بیشتری داشته است . دروغم کجا بود آقا . آقا! شما خودتان بینی و بین اللهی حساب کنید خُب .

ارزش دلاری ِ! کیسه های نایلونی اطراف من رو با ظروف سفالی ِ گرانقیمت اطراف این زیر خاکی مرحوم ِ مغفور رو . بگذریم ... یکبار دیگر به عکس دقیق شوید تا به عرض بندگی ام برسید !
درهر حال ، بالا رفتیم دوغ بود . پایین اومدیم ماست بود . قصه هر دوی ما ، خندۀ صُراح بود !

پی نوشت : یادم آمد در اردیبهشت سال نودودو در وبلاگم چنین نوشته بودم : آدم باید خاکی باشه . زیر خاکی اش قیمت نداره اصلن .

یک اهری و اتفاقات ساده  صادق اهری

یادگاری همدان

مرداد ماه امسال ، همدان که رفته بودیم به تپه همگتانه نیز سرکی کشیدیم و یه چن تایی عکس به یادگار از آنجا و از موزه اش برا خودمان گرفتیم که بعضی شان را به احترام تان به اشتراک میگذاریم . ایشآللآه که قبول حق تان باشد :) همدان یا هگمتانه 550 سال پایتخت مادها و در دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی پایتخت تابستانه بوده است. امپراطوری مادها قبل از امپراطوری هخامنشی بوده است که چندی قبل نیز یکی از شاهزادگان ماد در پارک سنگ شیر استان همدان کشف شد...

تپه هگمتانه همدان با در برگیری شهری زیرزمینی در دل خود، قدمت سه هزار ساله خود را به رخ جهانیان می‌کشد...

هگمتانه به معنی محل تجمع بوده و در منابع باستانی به صورت هگمتانه، اکباتان، امدانه و همدان ضبط شده که این سایت باستانی در سال 1310 به شماره 28 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است...

همدان - آرامگاه باباطاهر

همدان - اوایل مرداد سال 95 - پارک باباطاهر- هتل لونا چمن ☺اوایل مرداد ماه بود که رفته بودیم همدان برا دیدن آصف . حدود هَف هَشت ساعت رانندگی مداوم از اهر تا همدان ما را چنان نابکار کرده بود که توی پارک عمو بابا طاهر "عریان"( استغفرالله ) اینچنین از حال رفته که چمن خاب بشیم . الهی که در غربت خسته نبشین ! چن تا عکس دیگر را هم به یادگار و هم برا رویت شما دوستان در اینجا به اشتراک میگذارم . خیر پیش دان باد

همدان - آرامگاه ابوعلی سینا

اول شهریور ماه ، زادروز بوعلی سینا وروز پزشک بر تمامی پزشکان دلسوز و متعهد و بخصوص پزشکان دوست! مبارک . این مناسبت بهانه ای شد که چند عکس را که ماه گذشته از برای دیدن آصف به همدان رفته و نیز سری به آرامگاه و موزه حکیم بوعلی سینا زده بودیم به یادگار به اشتراک بگذارم .میدانم که اجرکم عندالله است ☺

از شمال

بعضی وقتها دلم می خواهد (باز) خودمان را بزنیم به علی چپ ِ کوچه ها

و بعد٬ یک هو ببینم که از خیابان اصلی سر در آورده ایم .

یک ماشین دربست بگیریم ، برویم ته دنیا و با هم بنشینیم لبه پرتگاهش

وهی پاهایمان را تکان بدهیم٬ ... تخمه بشکنیم و بلند بلند بخندیم .

_______________

سراینده یا نگارنده (ناشناس!) - توضیح اینکه : کلمه (باز) توسط من به متن اضافه شده است .

:: عکس : گردنه حیران - اوایل بهار 1386
صادق اهری       یک اهری و اتفاقات ساده

قیز فخری یولی (جاده "قیز فخری") بهار 1396

قیز فخری یولی ! (جاده "قیز فخری")

اردیبهشت رسیده بود . جاده بود که کلی هم زیبا بود . شکوفه های درخت آلبالو بود . من بودم و منزلبانو . قلیان و چای هم بود . البته غروب هم چشم نواز بود .

و یک استکان برگشته که صاحبش رفته خدمت سربازی هم بود . این آخری قیاس مع الفارق یک مادر بود ! ... در تصویر اول دورنمایی از اهر هم پیداست . شهر ما هم زیبایی های خودش را دارد .... تصاویر دیگر در ادامه

آش کشک ِ داغ

پاییز باشد
هوا سرد باشد
مه ، حتا تا دامنه کوه ها پایین آمده باشد
دکه ای باشد چنین
بخار ِ آش را ببینی از دور
لب جاده ایست کنی
آشی با سیر از نوع لهیده! 
آش کشک داغ
آی حال میده

آنهم که در گردنه حیران باشی
گردنه حیران باشی و حیران باشی .

ساحل آستارا

هر چهار عکس در ساحل آستارا گرفته شده در یک روز ابری و هنگام طلوع آفتاب و بعد از آن
اونموقع به گمونم سال 1386 با آقایان مهدی افشارنیا و غلامرضا میرزایی و با خانواده هامون همسفر بودیم .

در همسایگی مون بود

توله سگی که پسر همسایه ساحلی مون پیدا کرده بود 

روستای اوخارا ( آبخارا ) بین ورزقان - خروانق ( خاروانا )

جای پیه سوز و آغل اسبان سردار عشایر اینجاست . دهکده ای بنام » آبخارا» یا  «اوخارا» که  نام ترکی این دهکده میباشد .در حدود ۶۵ کیلومتری اهر .  امیر ارشد با برادر بزرگش بنام » سردار عشایر»٬در این طویله اسبان پر طمطراقشان را به آغل میبستند .و تاریخ زمان مشروطیت را رقم میزدند .اصلن اینجا زیر بنای فضای باز امیر ارشد و انتظام منطقه قراجه داغ بوده  است .  رضا شاه هم دو بار به خاطر دیدن امیر ارشد و شاید نابودی اش چند شبی اسب به همین طویله  میسپارد  و نتیجه نمیگیرد. رفته بودیم آنجا عکس را که دیشب دیدم گفتم خوبست دیگران هم ببینند . صفای باغهای اطراف همین ساختمان با چشمه ای پر آب و تگری اش دیدن دارد ها

عکسها از خودم است به تاریخ یازدهم سپتامبر 2006

با خانواده محترم آقا مهدی افشارنیا ناهار را در باغی در روبروی روستا خوردیم

طویله امیر ارشد و جای پیه سوزش بر روی ستون سنگی

نمای بیرونی ساختمان امیر ارشد که تازگیها مرمت میشود

 نمایی دیگر از اسطبل

ویزای خیامی ... و چند عکس جانبی بصورت اسلایدشو از این گردش و سیر و سفر کوتاه

دوران نوجوانی و جوانی و حتی دو سال دوران پرطلاطم سربازی ام در شهرهای کردنشین پیرانشهر و سردشت و در جنگی نابرابر ! باعث میشد که روح لطیفی همچون سایه درخت نارونی بر سرم ببارد  . زین رو روح خود را به شاعران و ادیبان لطیف نواز میسپردم شاملو بود اخوان بود سهراب ٬ خیام ٬ حافظ هم بود عاشق محمود دولت آبادی هم بودم با آن « کلیدر » لعنتیش! رومن رولان هم بود با « جان شیفته اش » . مقداری هم « دکتر ژیواگو » بود . آنجا که میگفت : زندگی خدا لازم دارد . در این مسافرت اخیر و آنهم بعد از سالها دوری از آن دوران به خراسان رسیده بودیم
 به مشهدالرضا . داخل اولین خیابان که وارد شدم تابلویی نظرم را جلب کرد با فلشی به طرف نیشابور .نیشابور ؟ آن خواب ندیده و نشنفته ؟ خیام ؟ نجوم و فلسفه و ریاضیات و هیئت ؟ عجبا منکه با خیام عمری سپری کرده ام چرا گذری از استخوان داشته یا پودر شده اش نکنم که در آن دوران نا مساعد به من آموخته بود :

 یک قطره آب بود با دریا شد

یک ذره خاک با زمین یکتاشد

آمدشدن تو اندرین عالم چیست

آمد مگسی پدید و ناپیدا شد 

همه چیز را تنظیم میکنم تا دور از فضای آلوده شهری مشهد و خصوصن ترافیک هردمبیلی اش گریزی به خاک پای خیام بزنم .چند روزی پا به پام میمالم تا بقیه قبول کنند و عاقبت مقبول می افتد.ظهر تابستان است . از اخبار واصله از رادیوی ماشین میشود فهمید که الان ساعت دوی ظهر استان نمیدونم جنوبی یا شمالی و یا احیانن خراسون وسطی بوده باشد ! همه مغازه ها بسته است . گرما بیداد میکند . شهر نیشابور خاموش است ! اول دنبال مقبره عطار میگردم و کمال الملک و دل نگران مقبره خیامم . نیشابور با اینهمه سکوت سر ظهری اش مرا آواره افکارم میکند . همراهان گرسنه بودند وقت نهار هم  سر رسیده بود و کلامی برای اعتراض نمی یابم . دنبال مغازه پیتزا فروشی و یا حتی ساندویچ فروشی میگردم که سر ظهری باز باشد و دریغ از این همیت نیشابوریان ! جایی با نام خوراکی فروشی هنوز افتتاح نشده است ظاهرن   . از گرمای شهر و خلوت انسش به بیرون میزنم و ساندویچی یی را پیدا میکنم و ازش طلب غذا میکنم . میگوید بنشین تا آماده کنم . مینشینم در آن فضای خفه کننده و بعد از زمانیکه خیلی ازمان آب پس داده میشد بصورت عرق ٬ مقداری کالباس و آنهم با نون لواش تحویلمان میدهد . میگویم نان ساندویچ ندارین مگه؟ میگن نون لواش بهتره ! اکثرساندویچی های نیشابور از نون لواش استفاده میکنن .

غذا خورده و یا مقداری نخورده وارد مقبره عطار و کمال الملک میشویم .

مقبره عطار نیشابوری

مقبره کمال الملک

 اما دلم خیام را طلب میکند

 بالاخره به سر قبر خیام میرسیم . باغی بزرگ در جوار امامزاده ! گویی قبر خیام هم شیش گوشه مینماید . شهر نیشابور به دلم چسبی نزد ولی وقتی خیام را ملموس شدم ٬ نیشابور را مهد ادب و تمدن احساس کردم .

گویند بهشت و حور عین خواهد بود

آنجا می و شیر انگبین خواهد بود

گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک

چون عاقبت کار چنین خواهد بود

یا

هر یک چندی یکی بر آید که منم

با نعمت و باسیم و زر آید که منم

چون کارک او نظام گیرد روزی

ناگه اجل از کمین برآید که منم

حدود چل پنجاه تا عکس از این مسافرت دارم . فعلن و علی الحساب این اسلاید شو خدمتتان .